بازارهای مصرفی را عمدتاً می‌توان بر اساس ویژگی‌های مشتریان به شرح ذیل بخش‌بندی کرد:

1- از نظر جغرافیایی :
یکی از مهمترین ویژگی‌هایی که می‌تواند بر نیاز مشتری  (مصرف‌کننده ) تاثیرگذار باشد، منطقه جغرافیایی است. البته این بخش‌بندی می‌تواند به اندازه یک قاره وسعت داشته باشد و یا حتی به اندازه یک محله شهر کوچک شود. متداول‌ترین متغیرهای بخش‌بندی‌ جغرافیایی عبارتند از:
-    ناحیه جغرافیایی (بر اساس قاره، کشور، استان، شهر یا حتی محله)
-    جمعیت بخش
-    تراکم جمعیتی بخش
-    آب و هوا
و غیره

2- از نظر جمعیتی :
یکی دیگر از روشهای متداول بخش‌بندی بازار، تقسیم‌بندی بر اساس متغیرهای جمعیتی است که مهمترین آنها عبارتند از:
-    سن
-    جنسیت
-    اندازه خانواده
-    وضعیت خانوادگی
-    میزان زاد و ولد
-    درآمد
-    شغل
-    تحصیلات
-    نژاد
-    ملیت
-    مذهب
-    طبقه ‌اجتماعی
-    و غیره
بسیار از این متغیرها، استاندارد خاصی برای بخش‌بندی دارند. به عنوان مثال وضعیت خانوادگی می‌توان شامل مجرد، متاهل بدون فرزند، متاهل دارای فرزند تقسیم‌بندی شود. البته باید توجه داشت که تقسیم‌بندیها می‌بایست با ویژگی‌های بومی هر کشور سازگار باشد.

3- از نظر روانی :
معمولاً در بخش‌بندی با استفاده از پارامترهای روانی، مشتریان بر اساس متغیرهای ذیل تقسیم‌بندی می‌شوند:
-    فعالیت‌ها
-    علایق
-    عقاید
-    نگرش‌ها
-    ارزش‌ها
باید توجه داشت که سه متغیر فعالیتها، علایق و عقاید (که به اختصار AIO نامیده می‌شود) به عنوان متغیرهای شناسایی سبک‌زندگی  بکار می‌روند.

4- از نظر رفتاری :
بخش‌بندی از نظر رفتاری بر پایه رفتارهای واقعی مشتری نسبت به محصول می‌باشد. برخی از متغیرهای رفتاری عبارتند از:
-    مزیتها
-    نرخ استفاده
-    وفاداری به برند
-    وضعیت مشتری (بالقوه، خرید بار اول، خرید مستمر و غیره)
-    آمادگی خرید
-    شرایط خاص (مثل اعیاد یا مراسم‌های خاص که باعث ایجاد انگیزه خرید می‌شود)
بخش‌بندی رفتاری این مزیت را دارد که کاملاً معطوف به هر محصول می‌باشد که تقریباً گام نخست برای بخش‌بندی بازار می‌باشد.